Informacja dotycząca realizacji ustawy z dnia 22 sierpnia 1997r. o ochronie osób i mienia, w zakresie wymiany koncesji.
Od dnia 1.05.1999 r. do dnia 31 grudnia będzie wydanych ogółem 2398 koncesji, z czego 1542 będą stanowić koncesje wymienione w trybie art. 55 ust. 2 ustawy o ochronie osób i mienia. W 2000 r. w ustawowym terminie do dnia 30 września wpłynęły 1452 wnioski o wymianę koncesji, co łącznie z wnioskami o wymianę koncesji złożonymi w 1999 r. daje liczbę 1710 wniosków na ogólną liczbę około 8000 koncesji wydanych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia przed wejściem ustawy w życie.
W wielu przypadkach przed wymianą koncesji były prowadzone postępowania kontrolne, wszczęte przed złożeniem wniosku o wymianę koncesji, albo w związku z tym wnioskiem.
W 1999 r. wszczęto ponad 300 postępowań kontrolnych działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie usług ochrony osób i mienia. W tym samym roku
z powodów naruszenia prawa cofnięto koncesje 54 przedsiębiorcom.
W 2000 r. do dnia 27 grudnia wszczęto 176 postępowań kontrolnych.
W tym samym roku cofnięto 75 koncesji z powodu naruszenia
prawa, a 220 z powodu zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej. W 28 przypadkach stwierdzono wygaśnięcie koncesji.
Do głównych przyczyn stanowiących podstawę do cofnięcia koncesji należały:
-
nieprowadzenie wymaganej dokumentacji dotyczącej zatrudnianych pracowników ochrony oraz zawieranych i realizowanych umów w zakresie usług ochrony,
-
rażące uchybienie warunkom wykonywania działalności gospodarczej, określonych w koncesji, w szczególności zatrudnianie osób karanych za przestępstwa umyślne,
-
nieusunięcie stwierdzonych uchybień, w terminie wyznaczonym przez organ uprawniony do kontroli,
-
stwarzanie zagrożenia bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli,
-
utrata zdolności należytego wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie usług ochrony osób i mienia.
Pomimo sporej liczby wydanych w ostatnich dwóch latach decyzji cofających koncesje, obserwuje się wzrost profesjonalizmu usług wykonywanych w zakresie usług ochrony osób i mienia.
Niewątpliwie wpływ na taki stan rzeczy mają kontrole prowadzone przez organ koncesyjny, a także wprowadzona ustawą wykonywanych instytucja licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia, czyli licencja dla pracownika ochrony bezpośrednio wykonującego usługę ochrony.
Przedmiotowa licencja jest bezwzględnie wymagana do wykonywania czynności ochrony przez:
-
członków specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych,
-
członków zespołów konwojujących wartości pieniężne oraz inne przedmioty wartościowe lub niebezpieczne,
-
pracowników ochrony wykonujących bezpośrednio czynności związane
z ochroną osób, -
osoby nadzorujące i kontrolujące pracowników ochrony fizycznej nie posiadających licencji,
-
pracowników wykonujących zadania na obszarach, w obiektach i urządzeniach podlegających obowiązkowej ochronie oraz pracowników ochrony wykonujących zadania ochrony w granicach chronionych obiektów i obszarach z uprawnieniami do stosowania środków przymusu bezpośredniego lub mających prawo do użycia broni palnej, w przypadkach określonych w ustawie.
Na dzień 30 listopada br. komendanci wojewódzcy Policji wydali ogółem 60.270 licencje pracownika ochrony fizycznej i zabezpieczenia technicznego,
w tym:
-
licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia 42.086
-
licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia 11.766
-
licencji zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia 1.191
-
licencji pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia 5.227
Według szacunkowych danych Komendy Głównej Policji liczba wydanych licencji powinna osiągnąć koło 65.000. Dokładne dane o ilości wydanych licencji z uwzględnieniem całego roku 2000 będą znane około 15.01.2001 r.
Można zakładać, że łącznie liczba pracowników zatrudnionych do wykonywania usług ochrony osób i mienia, biorąc pod uwagę pracowników licencjonowanych i nie posiadających licencji, osiągnie liczbę około 150.000.
Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia weszła w życie z dniem 26 marca 1998 r. i była pierwszym aktem prawnym kompleksowo regulującym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ochronę osób i mienia.
Jednym z jej głównych zamierzeń było uporządkowanie rynku "security", dlatego też w art. 55 ust. 2 ustawy wprowadzono, dla przedsiębiorców zamierzających kontynuować działalność gospodarczą w tym zakresie, obowiązek wymiany dotychczasowych koncesji w okresie 2 lat od wejścia ustawy w życie.
Podstawowym warunkiem do wymiany koncesji, było spełnienie przez przedsiębiorców wymogów wynikających z tejże ustawy, w szczególności uzyskanie licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia lub pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia, w zależności od formy realizowanej ochrony: bezpośredniej ochrony fizycznej bądź technicznego zabezpieczenia.
Po dwóch miesiącach od wejścia w życie ustawy, opublikowano pierwsze akty wykonawcze. Jako ostatnie ukazało się rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wydanie licencji oraz posiadających licencję pracowników ochrony fizycznej, które zostało ogłoszone w Dzienniku Ustaw z dnia 12 kwietnia 1999 r. Ponad roczne opóźnienie w wydaniu tego aktu prawnego spowodowało zakłócenie procesu wydawania przez komendantów wojewódzkich Policji licencji pracownika ochrony fizycznej, ponieważ jednym z podstawowych dokumentów wymaganych do ubiegania się o licencję jest posiadanie pozytywnego orzeczenia lekarskiego o zdolności fizycznej i psychicznej do wykonywania zadań ochrony.
Pierwsze wnioski były składane już w 1998 r., kiedy to złożono 86 wniosków o wydanie koncesji oraz 61 wniosków o jej wymianę. Były one jednak dotknięte wadami, ponieważ wnioskodawcy nie posiadali jeszcze licencji, a ponadto do ok. 60% spraw nie zostały dołączone wymagane prawem inne dokumenty, takie jak: zaświadczenie o niekaralności osób, wymienionych w ustawie, zaświadczenie z właściwego urzędu skarbowego stwierdzające, że przedsiębiorca nie zalega z wpłatami należności budżetowych, a w przypadku przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna dodatkowo dokumenty: określające formę prawną przedsiębiorcy, w szczególności statut lub umowę spółki lub inny przewidziany przepisami prawa dokument dotyczący ustanowienia działalności i organizacji przedsiębiorcy, lista udziałowców albo akcjonariuszy posiadających nie mniej niż 30 % akcji lub udziałów, dokument określający proporcje kapitału polskiego i obcego.
W 1999 r. wpłynęło 258 wniosków o wymianę koncesji i 188 o wydanie nowej, przy czym większość wniosków wpływała pod koniec roku. W roku tym organ koncesyjny wydał 165 koncesji, z czego 39 w ramach wymiany.
Pierwszą koncesję wydano w dniu 5 maja 1999 r.
W związku z opóźnieniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, dotyczącego badań lekarskich, nastąpiło skrócenie o ponad rok vacatio legis do wymiany koncesji. Spowodowało to liczne postulaty środowiska rynku "security" o przedłużenie terminu do wymiany koncesji, które zostały uwzględnione poprzez uchwalenie poselskiego projektu zmiany ustawy, zgodnie z którym ważność wydanych koncesji przed wejściem w życie ustawy o ochronie osób i mienia przedłużono do końca 2000 r. oraz określono termin do składania wniosków o wymianę koncesji do dnia 30 września 2000 r.
W większości przypadków (około 66%) wnioski składane o wymianę koncesji były niekompletne co wiązało się z koniecznością wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia dokumentów, a jednocześnie wydłużało czas trwania postępowania.
W każdym przypadku organ koncesyjny zasięgał opinii komendant wojewódzki Policji wydawanej w formie postanowienia, które podlega wszystkim procedurom określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego, z prawem jego zaskarżenia włącznie.
Należy podkreślić, że w ramach prowadzonych postępowań organ koncesyjny musiał dokonać rejestracji wpływu i wyjścia około 30000 dokumentów, średnio po 10 dokumentów do jednego postępowania.
Koniec bieżącego roku będzie zamknięciem ważnego etapu w zakresie porządkowania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia.
U schyłku 2000 roku można ocenić, że ustawa o ochronie osób i mienia wpływa pozytywnie na podnoszenie bezpieczeństwa wewnętrznego Państwa poprzez zapewnianie coraz bardziej profesjonalnej ochrony obywatelom i ich mieniu. Służy również środowisku związanemu z rynkiem "security", które zyskuje coraz wyższe zaufanie w społeczeństwie.
Wykluczenie z tego rynku agencji ochrony łamiących prawo zarówno poprzez cofanie koncesji przez organ koncesyjny jak i wskutek działania praw rynku, coraz bardziej wyczulonego na jakość usług - daje nam wszystkim poczucie większego bezpieczeństwa.